ክቡር የሆነው የክርስቶስ ደም ኀይል

ክርስቶስ ለእናንተ የገዛቸው አምስት በረከቶች

 ኃይል አለ ኃይል አለ፣ ድንቅ ሥራን የሚሠራ

በከበረው በግ ደም፣ የክርስቶስ ሥራ

እነዚህን ቃላቶች ስሰማ የደስታ ትዝታዎች ወደ ልቤ ይጎርፋሉ። በልጅነታችን እየዘለልን በቤተ ክርስቲያን ውስጥ እንዘምራቸው ከነበሩት መዝሙሮች መካከል ነው። እኔ ባደግኩበት አከባቢ ምርጥ ከሚባሉ መዝሙሮች እነኚህን የመሰሉት ናቸው። አባቴ ደግሞ “ግሩም ኀይል በደሙ” የሚለው ከሁሉም በላይ የሚወደው መዝሙር ሲሆን፣ ከዚህም የተነሣ ይህ መዝሙር ሲዘመር የእርሱ ድምጽ ከፍ ብሎ ይሰማ ነበር። ጉባኤውም ደግሞ ከተለመደው አዘማመር በተለየ መንገድ በፍስሓ አብረው ይዘምሩ ነበር። ይሁን እንጂ እኔና አባቴ መዝሙሩ ሲዘመር ድምጻችንን ከፍ እናደርግ ስለ ነበር፣ የጉባኤው ድምጽ በጥራት አይሰማንም ነበር።

በተለያየ የመረዳት ደረጃ ውስጥ የሚገኙ ክርስቲያኖችን አንድ የሚያደርጋቸው የጋራ መረዳት፣ በኢየሱስ ክርስቶስ ደም ውስጥ ኀይል አለ የሚለው አቋም ነው። በእግዚአብሔር ቃልና መንፈስ የሚመሩ ደግሞ በቃል ከመቀበል ባለፈ በውስጣቸው አስተውሎትና እርግጠኝነት አላቸው። አንተ ግን ቆም ብለህ እንዴት እንደሆነ ጠይቀህ ታውቃለህ? ደሙ እንደ ምትሃት ነው የሚሠራው? በርግጥ በደሙ ውስጥ ኀይል ካለ፤ ይህንን እውነት እንዴት ነው መረዳት የሚቻለው? “ድንቅ ሥራን የሚሠራ ኀይል” በማለት ስናበሥር የሚገለጠው እውነት ምን ይሆን?

ክቡር ደሙ ምን ይሠራል?

የአዲስ ኪዳኑ የዕብራውያን መልእክት በብሉይ ኪዳኑ የመሥዋዕት ሥርዐት እና በአዲስ ኪዳኑ የኢየሱስ ክርስቶስ አንድ ጊዜ በፈጸመው መሥዋዕት መካከል ድልድይን ይገነባል (ዕብራውያን 9፥7፣ 12)። በመጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ ደም ሕይወትን (ለምሳሌ ዘፍጥረት 9፥4)፣ የደም መፍሰስ ደግሞ ሞትን ይወክላል (ዘሌዋውያን 17፥11፣ 14፤ ዘዳግም 12፥13)። የሰው ልጅ በእግዚአብሔር ላይ ዐምፆ ለሚሠራው ኀጢአት ተመጣጣኝ ቅጣቱ ሞት ነው (ሮሜ፥6፥23)። የንጹሐን እንስሳት ሞት እና በደማቸውም የሚቀርበው መሥዋዕትነት ጊዜያዊ የሆነና ኀጢአተኛው ለሚገባው የሞት ቅጣት ምትክ የሆነ ነበር። ሆኖም ግን ሊቀ ካህኑ በየዓመቱ መመለስ ነበረበት (ዕብራውያን 9፥7፤ 25) “ምክንያቱም ደግሞ የኮርማዎችና የፍየሎች ደም ኀጢአትን ማስወገድ አይችልም”(ዕብራውያን 10፥4)። በተደጋጋሚ ሲቀርብ የነበረው መሥዋዕት ሊሆን የተገባውን በእግዚአብሔር የዘመን ሙላት የሚገለጠውን መሥዋዕት የሚጠባበቅ ነበር። አንድ ቀን ደግሞ ለኀጢአት ቅጣት የመጨረሻው ክፍያ ሊመጣ ግድ ነበር።

ክርስቲያኖች ደግሞ ያ የመጨረሻው የኀጢአት ክፍያ በአዲሱ ኪዳን በክርስቶስ በኩል እንደ ተፈጸመ ያምናሉ፤ ደግሞም ያበሥራሉ። ኢየሱስ በፈቃዱ ራሱን “መሥዋዕት በማድረግ” (ዕብራውያን 9፥14)፣ “የራሱን ደም ይዞ ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ” (ዕብራውያን 9፥12) በማቅረብ በጥላነት የነበረውን አሮጌውን ኪዳን ፍጻሜ አበጅቶለት፣ ዘላለማዊውን ኪዳን ይኸውም አዲሱን ኪዳንን መርቆ አቁሟል። ከዚህም የተነሣ በአሮጌው ኪዳን ሊፈጸም ያልተቻለውን ነገር አዲስ ኪዳን በመቋቋሙ በጊዜያዊነት የተሰጠውን አሮጌውን ኪዳን ወደ ታሰበለት ፍጻሜ አድርሷል።

የዕብራውያን መልእክት ደግሞ፣ ክርስቲያኖች በክርስቶስ ደም አማካይነት ስላገኟቸው ትሩፋቶች ይናገራል (ዕብራውያን 10፥19፤ 13፥12)። በይበልጥ ደግሞ በኢየሱስ ክርስቶስ ደም አማካይነት ወደ እኛ የመጣውን የእግዚአብሔርን ጸጋ ልዩ ልዩ ገጽታዎች የሚያበሥሩን የሐዋርያው ጳውሎስ መልእክቶች ናቸው። በአንድ በኩል የክርስቶስ ኢየሱስን ደም ወደ እኛ ከሚወርደው ከእያንዳንዱ የመለኮት ጸጋ ጋር ማገናኘት ይቻላል፤ ሆኖም ግን ጳውሎስ ወደ አምስት በሚጠጉ እውነቶች ክርስቶስ በሞቱ ያስገኘልንን ትሩፋቶች እና ክቡር ደሙን በጣምራ በመግለጽ በሁለቱ መካከል ግልጽ የሆነ ግንኙነትን ያስቀምጣል። የጸጋው ጅረት በደሙ አማካይነት ሲፈስ የሆኑልንን ነገሮችን ያንጸባርቃል።

 የማስተስረያ መሥዋዕት፦ የእግዚአብሔርን ቅዱስ ቁጣ ለማስወገድ

ሮሜ 3፥25 እንዲህ ይላል፤ “በደሙም በሆነው እምነት፣ እግዚአብሔር የማስተስረያ መሥዋዕት አድርጎ አቅርቦታል።” እግዚአብሔር እጅግ ቅዱስ ከመሆኑ የተነሣ የሕዝቡ ኀጢአት እንዲሁ በቀላሉ የሚታለፍ መሰናክል አይደለም። ምንም ያክል እግዚአብሔር በምሕረቱና በጸጋው እኛን ሊወደን ቢፈቅድም፣ ከራሱ ፍትሕ የተነሣ ደግሞ በባሕርይው ላይ ያሳየነውን ክህደት ኀጢአታችንን ሳይቀጣ እንዲሁ አይተወውም። ከዚህ የተነሣ በግሩም ፍቅሩ ፍትሕን የሚያሰፍንበት ደግሞም ምሕረቱን የሚገልጥበትን መንገድ አበጀ። ኦ! እንዴት ግሩም ጥበብ ነው።

እግዚአብሔር ራሱ የሥላሴ ሁለተኛ አካል በሆነው በገዛ ልጁ ሰው መሆን፣ ራሱን በኀጢአተኛው ሕዝብ ፈንታ መሥዋዕት በማድረግ፣ የእግዚአብሔርን ቅዱስ ቁጣ በመቀበል ቅጣታችንን በሞቱ ከፈለው፤ ይህም  ሞትን ያስከተለብንን ኀጢአታችንን በገዛ ሥጋው ተሸክሞ ሕይወቱን መሥዋዕት በማድረግ እኛ ሁላችን ሕያዋን እንድንሆን ነው። በዚህም የጽድቅ ቁጣውን አስወገደ፤ መለኮታዊ ፍትሕን አጸና፤ ደግሞም የምሕረት ጅረት የሚወጣባቸውን ደጆች ከፈተ።

መጽድቅ፦ በእግዚአብሔር ፍጹም ተቀባይነትን ለማስገኘት

ሮሜ 5፥9 እንዲህ ይላል፦ “አሁን በደሙ ከጸደቅን፤” “መጽደቅ” የፍርድ ቤት ቃል ሲሆን አቃቤ ሕጉና ጠበቃው በየፊናቸው ማስረጃቸውን ያቀርቡና ዳኛው ወይም የፍርዱ ሸንጎ፦ ጻድቅ (በነፃ ይለቀቅ) አሊያም ደግሞ ወንጀለኛ (ፍርድ ይገባዋል) ብሎ ያውጃል። ተከሳሹ በክሱ መሠረት አጥፍቶ ከተገኘ “ጥፋተኛ” አሊያም ደግሞ “በሕጉ ፊት ንጹሕ ነው” ወይም “በሕጉ ፊት ትክክል ነው” ተብሎ ይታወጅለታል። ይህንንም ብያኔ መጽደቅ እንለዋለን።

በእምነት በኩል ከክርስቶስ ጋር አንድ የሆኑቱ ጽድቅን የሚያገኙበት መሠረት የእርሱ መስዋዕታዊ እና የምትክነት ሞት ነው። እርሱ በፈቃዱ የገዛ ደሙን ያፈሰሰው ስለ ራሱ(ኀጢአት አልባ ነው) ሳይሆን ስለ እኛ ነው። ኀጢአታችንን ለማስወገድ የእርሱ ደም መፍሰሱ፣ ከእርሱ ጋር በእምነት አንድ መሆናችንን እውን በማድረግ የእርሱ ጽድቅ ተካፋይ እንድንሆን አስችሎናል። ደሙ ስለ እኛ ባይፈስ ኖሮ ኀጢአተኝነታችን መፍትሔ ሳይበጅለት በኀጢአታችን እንሞት ነበር። ከዚያም ደግሞ በመጨረሻው ፍርድ ከእርሱ ጋር ቆመን፣ የአባቱን “ጻድቅ” የሚለውን አዋጅ ለመቀበል ፍጹም ባልቻልን ነበር። አሁን ግን በእምነት በኩል በደሙ ጸድቀናልና ከቁጣው ድነን በፊቱ እንደ ጻድቅ ተቆጥረናል፤ ተቀባይነትን አግኝተናል።

መቤዠት፦ እውነተኛ ነፃነት ለማስገኘት

ኤፌሶን 1፥7 እንዲህ ይላል፦ “በእርሱም እንደ እግዚአብሔር ጸጋ ባለጠግነት መጠን፣ በደሙ በተደረገ ቤዛነት፣ የኀጢአትን ይቅርታ አገኘን።” መቤዠት ማለት መልሶ በዋጋ መግዛት ወይም በባርነት ላለ ነፃነት ማስገኘት ማለት ነው። በኀጢአታችን ምክንያት ግዞተኞች ነበርን። የእግዚአብሔርን ሕግ ተላልፈናልና የእርሱ ቅዱስ ደግሞም ሁሉን ማጥፋት የሚችለው ቁጣው ይገባናል። ነገር ግን ክርስቶስ በእርሱ ሆነን ባፈሰሰልን የገዛ ደሙ አማካይነት የኀጢአታችንን ይቅርታ በእግዚአብሔር ፊት እንድናገኝ አድርጎናል። ደግሞም በእኛ ምትክ የአባቱን ቁጣ በመቀበሉ ባሪያ ከነበርንለትና ሊያስፈርድብን ከሚችለው ኀጢአት ነፃ እንድንወጣ መከፈል የሚገባውን ዋጋ ሁሉ ከፍሎአል። በፊት በእኛ ላይ ሲሰልጥን ከነበረው ከዚህ ዓለም ገዢ ነፃ አውጥቶናል።

“እናንተም በበደላችሁና የሥጋችሁን ኀጢአታዊ ባሕርይ ባለ መገረዝ ሙታን ሳላችሁ፣ እግዚአብሔር ከክርስቶስ ጋር ሕያዋን አደረጋችሁ፤ ኀጢአታችንንም ሁሉ ይቅር አለን፤ ሲቃወመንና ሲጻረረን የነበረውን የዕዳ ጽሕፈት ከነሕግጋቱ በመደምሰስ፣ በመስቀል ላይ ቸንክሮ ከመንገድ አስወገደው። የአለቆችንና የባለ ሥልጣናትንም ማዕረግ በመግፈፍ በመስቀሉ ድል ነሥቶ በአደባባይ እያዞራቸው እንዲታዩ አደረገ” (ቈላስይስ 2፥13-15)። ጌታ በመስቀል ላይ ተጋድሎ እንደ ብርቱ ተዋጊ ተዋግቶ እውነተኛ ነፃነታችንን አስገኘልን።

በእኛ ላይ ያለው የዲያብሎስ ዋነኛ የክስ መሣሪያ ይቅር ያልተባለው ኀጢአታችን ነበር። ነገር ግን የኀጢአታችንን ይቅርታ ሊያስገኝልንና ይቅር ሊለን ኢየሱስ ክርስቶስ የገዛ ደሙን በእኛ ምትክ ሲያፈስ፣ ከዚያ የክስ ባርነት ነፃ አውጥቶናል፤ ፍትሕ ከሚጠበቅብን የዕዳችን ጽሕፈት ደግሞም ከሰይጣን ነፃ አውጥቶናል።

ይቅርታ፦ ውድ የሆነውን የኅብረታችንን መታደስ ለማስገኘት

እነዚህ ዕንቁ ትሩፋቶች በርግጥ ተያያዥነት አላቸው። ይቅር የመባልን ጥቅም በርግጥ በቤዝዎት ትሩፋት ውስጥ ለመጥቀስ ተሞክሯል፤ ሆኖም በኤፌሶን 2፥13 ላይ እንዲህ የሚል ምንባብ አለ፦ “አሁን ግን እናንተ ቀድሞ ርቃችሁ የነበራችሁ፣ በክርስቶስ ኢየሱስ ሆናችሁ በክርስቶስ ደም አማካይነት ቀርባችኋል።” “ቀርባችኋል” የሚለው ንግግር ጭብጥ የሰው ልጅ ከመለኮት ጋር ያለው ኅብረት ተመልሶለታል የሚል ነው። በግለሰብ ደረጃ ካየነው በኀጢአት የተወለድን እኛ በራሳችን ልናገኘው በፍጹም የማንችለው ነገር፣ በክርስቶስ ውስጥ በመፈጠር ወደ እግዚአብሔር መግባትንና ከእርሱም ጋር ኅብረት ማድረግን ያስገኘልን መሆኑን ያሳያል፤ በሕብረት ደረጃ ካየነው ደግሞ በክርስቶስ አማካይነት ከእግዚአብሔር ጋር ያለን ኅብረት መታደስ ማሳያ ነው።

ኀጢአታችንና በእግዚአብሔር ላይ ያደረግነው ዐመፅ፣ እኛን ከእግዚአብሔር ለይቶናል። በአሮጌው ኪዳን እግዚአብሔር በጸጋው እስራኤል ወደ ተባለው የኪዳኑ ሕዝብ ቀርቦ ነበር፤ አሁን ግን በአዲሱ ኪዳን፣ ወደ የሆነ የዓለም ሕዝብ ክፍል ብቻ ሳይሆን፣ ልጁን በእምነት ለተቀበሉት ሁሉ የሆነ ነው። በእውነቱ ከሆነ፣ “በክርስቶስ ደም አማካይነት ቀርባችኋል” የሚለው አባባል የመለኮት ስጦታዎች በክርስቶስ ደም አማካይነት ለእኛ የሚያደርጉልን የእያንዳንዱ ነገሮች የልብ ትርታ ሲሆን እርሱም እኛን ወደ እግዚአብሔር ማቅረቡ ነው። እስከ አሁን ለጠቀስናቸው ነገሮች ከአንደኛ ጴጥሮስ 3፥18 የተሻለ ማጠቃለያ ላናገኝ እንችላለን፦ “እንዲሁም ክርስቶስ ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ስለ ኀጢአት ሞቶአልና፤ ወደ እግዚአብሔር ያቀርባችሁ ዘንድ፣ ጻድቅ የሆነው እርሱ ስለ ዐመፀኞች ሞተ።”

እርቅ፦ ከእግዚአብሔር ጋር ሰላምን ለማድረግ

በስተመጨረሻ እግዚአብሔርን ማዕከል ያደረገው የክርስቶስ ደም ውጤታማነት ዓላማው በእግዚአብሔርና በሕዝቡ መካከል ሰላም በማድረጉ ተረጋግጧል። በክርስቶስ እግዚአብሔር ከሕዝቡ ጋር እርቅን አውርዷል፦ “በመስቀሉ ላይ በፈሰሰው ደሙ ሰላምን በማድረግ በምድርም ሆነ በሰማይ ያለውን ነገር ሁሉ በእርሱ በኩል ከራሱ ጋር አስታረቀ” (ቈላስይስ 1፥19-20)። ጳውሎስ በዚህ ክፍል በግልጽ “በፈሰሰው ደሙ” አማካይነት በእግዚአብሔር እና በሰው ልጅ መሃከል እርቅ እንደ ወረደ ይነግረናል።

ኢየሱስ በድንገት ደሙን አላፈሰሰም፤ ሞቱም ደግሞ በዘፈቀደ የሆነ አልነበረም። ምንም ያክል አሳዛኝ ቢሆንም በዕቅድ ደግሞም በፈቃድ የሆነ ነበር። ጌታችን በግፍ ቢገደልም፤ አምላክም ሰውም በሆነው በቅዱሱ ጌታችን ደግሞም በዐመፀኞች እጅ በመስቀል ላይ የፈሰሰው ደሙ በዓላማ ነበር። እርሱ ነፍሱን በፈቃዱ ሰጠ፤ እነርሱም ገደሉት። ይህንም በማድረግ የእግዚአብሔርን ቅዱስ ቁጣ ተቀበለ፤ በዚህም ወደ እግዚአብሔር የመግባትን መብት፣ ፍጹም ነፃነታችንንም አስገኘልን፣ ውድ የሆነውን ኅብረታችንን መለሰልን። እንዲሁም ከእግዚአብሔርም ጋር እርቀ ሰላምን አደረገልን። በዚህ መንገድ ነው እንግዲህ እነዚህን ትሩፋቶች ያስገኘልንና የራሱ ያደረገን፣ ጳውሎስ በሌላ ስፍራ እንዲህ እንደሚል፣ “በገዛ ደሙ የዋጃትን የእግዚአብሔርን ቤተ ክርስቲያን” (የሐዋርያት ሥራ 20፥28)።

ክቡር ደሙ

በጳውሎስ መልእክታት ውስጥ ስለ ደሙ የተቀመጡ ምልከታዎችን ከተከተልን የጸጋን ጅረት በተሞሉ መዝሙሮች አዝማች  “ኀይል አለ ኀይል አለ፣ ድንቅ ሥራን የሚሠራ/ የከበረው በግ ደም፣ በክርስቶስ ሥራ” አብረን እንላለን። በርግጥም ክቡር ደም!!

ይህ “ክቡር” የሚለው አገላለጽ ከኢየሱስ ክርስቶስ ደም ጋር በሐዋርያው ጴጥሮስ መልእክት ተጣምሮ እናገኘዋለን። “ከቀድሞ አባቶቻችሁ ከወረሳችሁት ከንቱ ከሆነ ሕይወት የተዋጃችሁት በሚጠፋ ነገር፣ በብር ወይም በወርቅ እንዳልሆነ ታውቃላችሁ፤ ነገር ግን እናንተ የተዋጃችሁት ነውርና እንከን እንደሌለበት በግ ደም፣ በክርስቶስ ክቡር ደም ነው” (1ኛ ጴጥሮስ 1፥18-19)።

ስለ ክርስቶስ ደም በመዘመር በደሙ ያገኘናቸውን ትሩፋቶች ማብሰር ይገባል። ውድ የሚለውም ቃል በመዝሙሩ ስንኝ ውስጥ መጨመሩ ግጥሙ ቤት እንዲመታ ለማድረግ አይደለም፤ ነገር ግን የክርስቶስ ደም የእውነትም ለእኛ ለምናምን ክቡር ስለሆነ ነው። ዋጋውም የሚተመን አይደለም። ምክንያቱም ክርስቶስ ራሱ ደግሞም እግዚአብሔር በእርሱ በኩል ለእኛ ለምናምን ክቡር ስለሆነ ነው።

ክቡር ደሙ በጊዜያዊነት ሳይሆን የመጨረሻና ዘላለማዊ በሆነ መንገድ ጥልቅ ለሆነው የችግራችንና የፍለጋችን መፍትሔ በራሱ በእግዚአብሔር እንዲገኝ አድርጓልና፤ በርግጥም የክርስቶስ ደም ከየትኛውም አማራጭ በላይ ክቡር የሆነና የላቀ ነው።

በዴቪድ ማቲስ